گفت‌وگوی مجازی عثمان عباسی مسؤول روابط عمومی جماعت دعوت و اصلاح با اعضای دفتر سردشت، شامگاه دوشنبه ۱ شهریور ماە پیرامون «تعلّق خاطر و انسجام سازمانی» در بستر گوگل‌میت برگزار شد.
مسؤول روابط عمومی جماعت در این نشست مجازی با بیان چهار محور:
«اعتماد سازمانی، تعلق خاطر سازمانی، تعهد سازمانی و انسجام سازمانی» مدلی مطلوب سازمانی مورد نظرش را ترسیم نمود و در تعریف این چهار مفهوم موارد زیر را خاطرنشان ساخت:
اعتماد سازمانی: در ساده‌ترین حالت، اعتماد سازمانی، اعتماد اعضای سازمان به اقدامات سازمان است.
تعلق خاطر سازمانی: نوعی پیوستگی عاطفی و روانی با سازمان است که در آن فرد، سازمان و اجزای آن را از خود می‌داند و برای فعالیت در آن وقت می‌گذارد. بر عضویت خود در سازمان می‌بالد. او با اهداف و ارزش‌های سازمانی احساس همسویی نموده و در تحقق آنها از هیچ کوششی دریغ نمی‌ورزد.
تعهد سازمانی: تعهد سازمانی به عنوان پیوند روانی که فرد نسبت به یک سازمان احساس می‌کند تعریف شده است. این یک نیروی محرک حسن رفتار در انجام کار است. تعهد نسبت به سازمان می‌تواند به اشکال مختلف باشد، مانند دلبستگی احساسی که فرد نسبت به سازمان دارد و نشان‌دهنده‌ی تمایل فرد برای کار در یک تشکل است. تعهد به سازمان نیز می‌تواند ماهیتاً محاسبه‌گر باشد، به این معنا که شما تصمیم می‌گیرید در سازمان بمانید زیرا سال‌ها در آن سازمان بوده‌اید و مزایای خاصی در اشکال مختلف به دست آورده‌اید.
انسجام سازمانی: به‌عنوان فرایند برقراری وحدت، یکپارچگی و هماهنگی در سازمان و عاملی مهم و راهبردی جهت تحقق اهداف سازمان، مطرح می‌باشد.
عباسی فعال رسانه و کنشگر اجتماعی در ادامە در اهمیت و ضرورت تعلق خاطر سازمانی خاطرنشان کرد: بزرگترین سرمایه‌ی سازمان نیروی انسانی کارآمد است و بزرگترین سرمایه‌ی جماعت دعوت و اصلاح هم به عنوان یک تشکل مدنی سراسری، سرمایه‌ی انسانی آن است. بزرگترین خمیرمایه‌ی چسپندگی و به هم‌پیوستگی اجتماعی در درون تشکل جماعت دعوت و اصلاح وجود سرمایه‌ای عظیم از نیروهای اخلاقی، متعهد و باورمند است.
یکی از اهداف کلان جماعت در این دوره هم تقویت همین تعلق خاطر سازمانی است و همه‌ی معاونت‌ها در این زمینه برنامه‌های هماهنگ و تیمی باید تدارک ببینند.
مسؤول روابط عمومی جماعت در ادامه‌ی بیاناتش اظهار داشت: ما اکنون در شرایطی قرار داریم که به دلیل بیماری کرونا بیش از هر وقت دیگر نیازمند تقویت احساس تعلق خاطر سازمانی و پیوند اجتماعی هستیم. پس تشکل‌ها در این شرایط به افرادی نياز دارند كه به نفع اهداف و برنامه تشکل‌ها فراتر از وظايف مقرر عمل نمایند. متخصصان بر این عقیده‌اند که بزرگترين چالش برای مديران در شرایط کنونی، يكپارچه نمودن نيازها و خواسته‌های سازمان با نيازها و دغدغه‌های فردی اعضای آن می‌باشد.
وی افزود: سازمان‌هایی که در زمینه تعهد و تعلق خاطر سازمانی برجسته‌اند، وجود چهار پایه‌ی اصلی در آنها قوی است:
۱. خیر و آسایش: داشتن احساس مطلوب نسبت به سازمان و داشتن این احساس که سازمان از شما مراقبت می‌کند جزئی اساسی از تعهد و تعلق خاطر سازمانی است.
۲. اطلاعات: داشتن چشم‌اندازی روشن از اینکه سازمان به کجا می‌رود و می‌خواهد به چه چیزی برسد و اطلاع‌رسانی مؤثر این موارد، پایه‌ای اساسی در اتصال اعضا به یکدیگر است.
۳. عدالت و انصاف: شفاف بودن در خصوص اینکه چه انتظاری از افراد در انجام وظایفشان می‌رود. در تمامی تحقیقات مربوط به تعهد و تعلق، منابع انسانی خود را به عنوان عاملی کلیدی نشان داده است. ضمن اینکه ثابت شده برای اعضای سازمان مهم است که برنامه‌ی توسعه‌ی فردی داشته باشند. استراتژی مدیریت صحیح استعدادها و منابع انسانی در این حوزه بسیار اهمّیّت دارد.
۴. همکاری و مشارکت: سازمان‌های با سطوح بالای تعهد و تعلق خاطر اعضایشان، تشخیص داده‌اند که فرآیند ارتباطات یک راه دو طرفه است. آنها به طور فعالانه‌ای از طریق صحبت با اعضایشان و برقراری ارتباط بیشتر، تعهد ایشان را بر می‌انگیزانند.
مسؤول روابط عمومی جماعت در پایان خاطرنشان کرد: اگر بتوانیم در انجام فعالیت‌ها با تشویق و برانگیختن روحیه‌ی مهربانانه، نوعدوستی و ایجاد تعهد درونی بیشتر، باعث ایجاد انگیزه و علاقه در اعضا شویم و از سوی دیگر، اعضا نیز به این انگیزش‌ها پاسخ مثبت بدهند آنگاه یک هویت سازمانی متمایز شکل می‌گیرد که نتیجه‌اش احساس تعلق و افتخار آنان به سازمان خود است. وقتی احساس تعلق و وفاداری سازمانی وجود داشته باشد، محيطی صميمی و آشنا در سازمان به وجود می‌آيد.
در چنين محيطی افرادی که به تدریج با يكديگر در طول زمان آشنا شده‌اند و احساس تعلق خاطر و وفاداری به همزیستی در يك گروه را پيدا كرده‌اند، انجام كارها بسيار ساده‌تر می‌شود و فعاليت‌های گروهی و تیمی به خوبی و با سرعت پيشرفت می‌نمايد.
نظرات